Από την εφημερίδα Τα Νέα
Μερικές φορές το μέγεθος μετράει. Αλλες, πάλι, είναι παντελώς αδιάφορο. Στον χώρο της εκπαίδευσης έχει επικρατήσει η άποψη ότι όσο πιο ολιγομελής είναι μια τάξη τόσο πιο αποδοτικά γίνεται το μάθημα. Στο Στάνφορντ, όμως, έχουν άλλη γνώμη. Δύο καθηγητές του φημισμένου αμερικανικού πανεπιστημίου ετοιμάζονται να διδάξουν σε μια τάξη που θα αποτελείται από περίπου… 100.000 φοιτητές, στο πιο φιλόδοξο ίσως εκπαιδευτικό πείραμα που έγινε ποτέ.
Η τάξη, βέβαια, θα είναι εικονική και οι φοιτητές θα δηλώνουν «παρών» από το σπίτι τους, κάνοντας κλικ με το ποντίκι του υπολογιστή τους. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, καθώς θα γέμιζαν έξι Στάνφορντ αν έπρεπε να συγκεντρωθούν όλοι στον ίδιο χώρο.
Οι φοιτητές του μεγαλύτερου μέχρι σήμερα διαδικτυακού ακαδημαϊκού προγράμματος θα διδαχθούν εντελώς δωρεάν την επιστήμη της τεχνητής νοημοσύνης από δύο κορυφαίους καθηγητές. Ο Σεμπάστιαν Θραν και ο Πίτερ Νόρβιγκ, οι οποίοι θεωρούνται αυθεντίες σε αυτόν τον τομέα, έχουν συνεργαστεί μεταξύ άλλων με το αμερικανικό Πεντάγωνο, τη NASA και την Google, στην οποία ο Νόρβιγκ είναι σήμερα διευθυντής Ερευνας. «Το όραμά μας είναι να αλλάξουμε τον κόσμο, φέρνοντας την εκπαίδευση σε μέρη όπου οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στη γνώση», εξηγεί ο δρ Θραν.
Οι φοιτητές δεν θα βαθμολογούνται με βάση το συμβατικό σύστημα αξιολόγησης του πανεπιστημίου. Θα κατατάσσονται σε βαθμίδες συγκρινόμενοι με τις επιδόσεις των κανονικών φοιτητών του πανεπιστημίου και θα δίνουν εξετάσεις μέσω ενός συστήματος που βασίζεται στην τεχνολογία cloud computing. Εάν επιτύχουν, θα τους απονέμεται ένας «τίτλος ολοκλήρωσης σπουδών».
Οι καθηγητές θα εφαρμόσουν μια πρωτοποριακή μέθοδο προσωποποίησης των εξετάσεων, η οποία υπόσχεται να εξαλείψει την αντιγραφή και τα σκονάκια. Επίσης, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό λογισμικό, οι φοιτητές θα ψηφίζουν τις καλύτερες ερωτήσεις στις οποίες θα καλούνται να απαντήσουν οι καθηγητές μέσω online chat.
Οι δύο εκπαιδευτικοί δεν πίστευαν στα μάτια τους βλέποντας ανθρώπους από όλον τον κόσμο να εγγράφονται ο ένας μετά τον άλλον στο τμήμα. Οταν ο δρ Θραν προσπάθησε πρόσφατα να διαφημίσει το πρόγραμμα, μοιράζοντας φυλλάδια σε ένα ακαδημαϊκό συνέδριο στην Ισπανία, απογοητεύτηκε διαπιστώνοντας ότι είχε συγκεντρώσει μόλις 80 ενδιαφερόμενους.
Ωστόσο, ένα e-mail που έστειλε στην Κάρολ Χάμιλτον, διευθύντρια της Ενωσης για την Προαγωγή της Τεχνητής Νοημοσύνης, ήταν αρκετό για να διαδοθεί αστραπιαία το εγχείρημά του. Η Χάμιλτον προώθησε το e-mail στις επαφές της και σε χρόνο-ρεκόρ εξαπλώθηκε παντού.
Μαθήματα στο YouTube.
Η ιδέα για τη δημιουργία του online πανεπιστημιακού τμήματος προήλθε από το έργο του Σάλμαν Χαν, ενός ηλεκτρολόγου μηχανικού, αποφοίτου του ΜΙΤ, ο οποίος το 2006 οργάνωσε μια σειρά βιντεοδιαλέξεων μέσω του YouTube.
Στη συνέχεια ίδρυσε την Ακαδημία Χαν, στην οποία λειτουργεί γυμνάσιο και λύκειο, ανατρέποντας πλήρως τη σχέση σχολείου και μαθητή όπως την ξέρουμε σήμερα. Τα παιδιά παρακολουθούν μαθήματα από το σπίτι, εκπονούν εργασίες σε ομάδες και ο δάσκαλος μετατρέπεται σε συνεργάτη βοηθώντας προσωπικά έναν προς έναν τους μαθητές.
Το παράδειγμα του Χαν έχουν ακολουθήσει και άλλοι εκπαιδευτικοί. Η ραγδαία εξάπλωση των ευρυζωνικών συνδέσεων, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ειδικού διαδραστικού λογισμικού, έχει δημιουργήσει μια νέα τάση στον χώρο της εκπαίδευσης. «Θα δούμε πάρα πολλά τέτοια μοντέλα μέσα στα επόμενα τέσσερα-πέντε χρόνια», εκτιμά ο Χαλ Αμπιλσαν, επιστήμονας πληροφορικής του MIT.
Φοιτητές από 175 χώρες!
Οι φοιτητές του online τμήματος του Πανεπιστημίου Στάνφορντ θα διδαχθούν τρία μαθήματα: Εισαγωγή στην Τεχνητή Νοημοσύνη, Αρχές Λογισμικού Βάσεων Δεδομένων και Εισαγωγή στη Μηχανική. Η διδασκαλία θα γίνεται μέσω βιντεοδιαλέξεων, ενώ οι καθηγητές θα χρησιμοποιούν διαδραστικές τεχνολογίες διδασκαλίας και εξέτασης.
Το ηλικιακό εύρος των υποψηφίων καλύπτει από τελειόφοιτους λυκείου μέχρι συνταξιούχους. Μέχρι χθες είχαν δηλώσει συμμετοχή περισσότερα από 100.000 άτομα από τουλάχιστον 175 χώρες. Τα μαθήματα θα ξεκινήσουν στις 10 Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθούν στις 16 Δεκεμβρίου.
Μηχανές που σκέφτονται
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι κλάδος της επιστήμης των υπολογιστών με αντικείμενο τη δημιουργία «ευφυών» υπολογιστικών συστημάτων τα οποία μιμούνται τον ανθρώπινο τρόπο σκέψης. Χάρη στα συστήματα αυτά οι μηχανές μπορούν να μαθαίνουν, να προσαρμόζονται στο περιβάλλον, να δίνουν απαντήσεις, να παίρνουν αποφάσεις και να λύνουν προβλήματα. «Πατέρας» της τεχνητής νοημοσύνης θεωρείται ο αμερικανός επιστήμονας Τζον Μακάρθι, ο οποίος εισήγαγε για πρώτη φορά τον όρο το 1955.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου