Οι λιγότεροι διορισμοί εκπαιδευτικών μετά το 1950

Του Αιρετού (ΚΥΣΠΕ) Β. Παληγιάννη

Σοκ προκάλεσε στην εκπαιδευτική κοινότητα η εξαγγελία της Υπουργού Παιδείας για 600 μόνιμους διορισμούς στη Δημόσια Εκπαίδευση και για μισές προσλήψεις αναπληρωτών σε σχέση με πέρυσι, όταν η ίδια εκτίμησε πως θα συνταξιοδοτηθούν φέτος γύρω στις 10.000 εκπαιδευτικοί.

Προκαλεί δε έντονο προβληματισμό η εκτίμηση των υπηρεσιών του Υπουργείου ότι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση θα διοριστούν 200 περίπου εκπαιδευτικοί. Σημειώνω πως οι διορισμοί της τελευταίας δεκαετίας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση είχαν ως εξής:

Οι φετινοί διορισμοί δεν θα είναι απλά οι λιγότεροι μετά το 1950 αλλά σηματοδοτούν και την πρόθεση της Κυβέρνησης για υποβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Η Κυβέρνηση θυσιάζει στο βωμό της εξοικονόμησης πόρων το Δημόσιο Σχολείο.

Αλήθεια πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία; Πιστεύει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου μας πως τα μέτρα που πήρε, όπως η κατάργηση ή η συγχώνευση σχολείων, η μη λειτουργία εκατοντάδων ολοήμερων τμημάτων, η κατάργηση της Μετεκπαίδευσης, η μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών, η ακύρωση αντισταθμιστικών δράσεων, η μη απόσπαση εκπαιδευτικών στο εξωτερικό, θα καλύψουν τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία μας;

Αναμφισβήτητα, με τους 200 διορισμούς και με τις μειωμένες προσλήψεις αναπληρωτών δεν καλύπτονται τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών που υπάρχουν στην Ελλάδα.

Εάν η κυβέρνηση δεν αναθεωρήσει την απόφασή της για μειωμένους διορισμούς, είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθούμε στη λήψη νέων αντιεκπαιδευτικών μέτρων που δεν θα πλήξουν μόνο τους εκπαιδευτικούς αλλά κυρίως τη Δημόσια Εκπαίδευση.

Ως εκ τούτου, το πρόβλημα της υποβάθμισης της εκπαίδευσης μέσω των ελάχιστων διορισμών είναι υποχρέωση του Συνδικαλιστικού Κινήματος να το αναδείξει στις πραγματικές του διαστάσεις και να αγωνιστεί ώστε και κάλυψη όλων των πραγματικών κενών εκπαιδευτικών να γίνει με μόνιμους διορισμούς και, επιτέλους, να πραγματοποιηθεί ο διαγωνισμός ΑΣΕΠ, ώστε να δοθεί η δυνατότητα διορισμού και στους συναδέλφους μας ειδικής αγωγής που παραμένουν όμηροι επί σειρά ετών.

Η υποβάθμιση της εκπαίδευσης δε δημιουργεί ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο της πατρίδας μας που είναι ζητούμενο ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία.