Κάτι μεταξύ εργαζόμενου και εθελοντή…
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα γνωστής εφημερίδας «55.000 άνεργοι θα απασχοληθούν στους δήμους της χώρας για την υλοποίηση δράσεων κοινωφελούς χαρακτήρα με πεντάμηνες συμβάσεις τις οποίες οι εργαζόμενοι θα τις υπογράφουν, όχι με τους ΟΤΑ, αλλά με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που θα είναι και οι φυσικοί τους εργοδότες. Το πρόγραμμα ανακοινώθηκε στις αρχές του περασμένου Μαρτίου, ως ανάχωμα στην ανεργία, από την πρώην υπουργό Εργασίας Λούκα Κατσέλη. Η χρηματοδότηση είναι εξασφαλισμένη μέσω ΕΣΠΑ και προβλέπεται αμοιβή 625 ευρώ, ενώ από τον ΟΑΕΔ προβλέπεται πλήρης ασφαλιστική κάλυψη.
Εργασίες καθαρισμού πάρκων, παραλιών, υπηρεσίες πυρασφάλειας, μαθήματα σε ΑμεΑ, υπηρεσίες σε ηλικιωμένους ανθρώπους και άλλα είναι τα καθήκοντα που αναμένεται να αναλάβουν οι ενδιαφερόμενοι σε περίπου 325 δήμους σε 55 νομούς της χώρας. Καθώς το Μνημόνιο απαγορεύει ρητώς στους δήμους να προχωρήσουν στην οποιαδήποτε πρόσληψη, έρχεται το σχέδιο και αναθέτει τις προσλήψεις σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Αυτές θα παραχωρούν στους δήμους τους εργαζόμενους που θα έχουν προσλάβει οι ίδιες. Ένα περίεργο μόρφωμα εργαζομένου, κάτι μεταξύ εθελοντή και συμβασιούχου.»
Εργασίες καθαρισμού πάρκων, παραλιών, υπηρεσίες πυρασφάλειας, μαθήματα σε ΑμεΑ, υπηρεσίες σε ηλικιωμένους ανθρώπους και άλλα είναι τα καθήκοντα που αναμένεται να αναλάβουν οι ενδιαφερόμενοι σε περίπου 325 δήμους σε 55 νομούς της χώρας. Καθώς το Μνημόνιο απαγορεύει ρητώς στους δήμους να προχωρήσουν στην οποιαδήποτε πρόσληψη, έρχεται το σχέδιο και αναθέτει τις προσλήψεις σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Αυτές θα παραχωρούν στους δήμους τους εργαζόμενους που θα έχουν προσλάβει οι ίδιες. Ένα περίεργο μόρφωμα εργαζομένου, κάτι μεταξύ εθελοντή και συμβασιούχου.»
Αυτό το πρόγραμμα χρησιμοποιεί ο δήμος Νέας Ιωνίας ώστε να λειτουργήσουν τμήματα Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης από Σεπτέμβρη στα σχολεία του δήμου. Τα αντισταθμιστικά προγράμματα στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν καταργηθεί στην πράξη, ενώ ακόμα κι όταν λειτουργούσαν, οι όροι για τη δημιουργία τμημάτων και η ιδιαίτερα καθυστερημένη πρόσληψη εκπαιδευτικών απαξίωναν τη χρησιμότητά τους. Η αγωνία και η μέριμνα του Υπουργείου Παιδείας για τη λειτουργία τους, για τη βοήθεια και στήριξη των μαθητών, αποδεικνύεται περίτρανα όταν βασικές λειτουργίες του σχολείου εξαρτώνται πλέον από το αν ο δήμος θα καταφέρει να πάρει έγκριση και χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ο δε ρυθμός με τον οποίο απαξιώνεται η εργασία στη χώρα μας είναι φρενήρης. Αυτή η πρωτότυπη μορφή εργασίας όπου είσαι λίγο εργαζόμενος και λίγο εθελοντής είναι χειρότερη και από την ωρομισθία. Για άλλη μια φορά χρησιμοποιούνται οι άνεργοι εκπαιδευτικοί ως δούρειος ίππος για την νομιμοποίηση αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο δημόσιο σχολείο, που αφορούν τόσο τις εργασιακές σχέσεις όσο και το παιδαγωγικό χαρακτήρα του σχολείου. Γιατί το ΕΣΠΑ προβλέπει συμβάσεις έργου, «μπλοκάκια», μειωμένη ή ανύπαρκτη ασφάλιση, αξιολόγηση κ.λπ. Ποιο θα είναι το ωρομίσθιο, ημερομίσθιο ή ό,τι άλλο; Τι θα γίνεται με την προϋπηρεσία; Ποια θα είναι άραγε η συνδικαλιστική κάλυψη των συναδέλφων, αν φυσικά υπάρχει; Επίσης, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, ο τρόπος πρόσληψης μέσω των δήμων σε τέτοια προγράμματα δεν απέχει και πολύ από τον ρουσφετολογικό μηχανισμού μοιράσματος ωρών της πάλαι ποτέ Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης... από τον διευθυντή στον Δήμαρχο! Η αδιαφάνεια και το ρουσφέτι αποκεντρώνεται, φεύγει από τον μηχανισμό του υπουργείου και περνάει στον σκληρό κομματικό μηχανισμό των δημοτικών παρατάξεων.
Η κατάργηση των αντισταθμιστικών προγραμμάτων, τυπικά και ουσιαστικά, έσπρωξε ακόμα περισσότερους μαθητές στα φροντιστήρια. Σε καιρούς κρίσης, όπου η ελληνική οικογένεια δυσκολεύεται πραγματικά να εξασφαλίσει ακόμα και τα βασικά για την επιβίωση των μελών της, τέτοιες αλλαγές αφήνουν αβοήθητα χιλιάδες παιδιά, τα οποία εγκαταλείπουν τα όνειρά τους για εκπαίδευση. Στην εποχή του ΔΝΤ η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση δέχεται τεράστια επίθεση. Η υποχρηματοδότηση και η μεταφορά χρηματοδότησης βασικών λειτουργιών του σχολείου από τον τακτικό προϋπολογισμό σε ευρωπαϊκά προγράμματα αποδεικνύει πόσο εφήμερη και ασταθής είναι η λειτουργία τους.
Αν μετά το πέρασμα των σχολείων στους δήμους και τις περιφέρειες, τη μείωση κονδυλίων στις σχολικές επιτροπές υπήρχε ένα άγχος για το ηλεκτρικό ρεύμα, τη θέρμανση και την καθαριότητα του σχολείου, τώρα πια θα πρέπει να αναρωτιόμαστε ακόμα και για την ίδια την ύπαρξη εκπαιδευτικών σε αυτά. Απέναντι σ’ αυτήν την προοπτική το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να δώσει την μάχη της υπεράσπισης της λειτουργίας του δημόσιου σχολείου. Γονείς, μαθητές και καθηγητές να ακυρώσουν τα σχέδια του Υπουργείου και των Δήμων.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου