«Ζητάμε στοιχεία από τα Πανεπιστήμια και δεν τα παίρνουμε». Κι όμως τα λόγια αυτά ανήκουν στον υφυπουργό , προϊστάμενο των διοικήσεων των ΑΕΙ, Γιάννη Πανάρετο, τα οποία είπε στη Βουλή απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Ουρανίας Παπανδρέου - Παπαδάκη προς την υπουργό Παιδείας σχετικά με το Πανεπιστήμιο της Στερεάς Ελλάδας.
Για τις συγχωνεύσεις Πανεπιστημίων και ΤΕΙ ο υφ. Παιδείας είπε πως «βρισκόσαστε σε ένα στάδιο, στο οποίο μελετάμε τα στοιχεία που αφορούν όλα τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας και όχι μόνο το Πανεπιστήμιο της Στερεάς Ελλάδας».
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ:
Κύριε Υφυπουργέ, επανέρχομαι σήμερα με την επίκαιρή μου αυτή ερώτηση στο θέμα του Πανεπιστημίου της Στερεάς Ελλάδος, ένα θέμα πρωταρχικής και ζωτικής σημασίας για την περιφέρειά μας, γιατί δεν έχει μόνο οικονομική σημασία, για την οικονομική ανάπτυξη δηλαδή της περιοχής, αλλά εμείς δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη βαρύτητα και στην πνευματική ανάπτυξη.
Θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ να έχω μία συγκεκριμένη απάντηση, γιατί στο θέμα αυτό έχω αναφερθεί με γραπτές μου ερωτήσεις, όπως ξέρετε. Κύριε Υφυπουργέ, οι απαντήσεις σας, όμως, ήταν και γενικές και αόριστες και γι’ αυτό σήμερα θα ήθελα συγκεκριμένες απαντήσεις.
Το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ιδρύθηκε το 2003, άρχισε να λειτουργεί το ακαδημαϊκό έτος 2004 και 2005 και συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα μόνο με δύο τμήματα. Το ένα είναι ένα τμήμα πληροφορικής με εφαρμογές στη βιοιατρική, αρκετά μοντέρνο τμήμα δηλαδή. Αυτό έχει έδρα τη Λαμία. Το δεύτερο είναι ένα τμήμα για περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη, επίσης, πάρα πολύ μοντέρνο τμήμα για την περιοχή. Αυτό είναι στη Λιβαδειά.
Είναι γεγονός βέβαια, πως μέχρι σήμερα με ευθύνη πάρα πολλών –και δεν θα αναφερθώ στις ευθύνες που ήταν και τοπικές και γενικότερες- και κυρίως με ευθύνη της πολιτείας και του Υπουργείου Παιδείας υπήρξε μία απαράδεκτη στασιμότητα στην εξέλιξη και τη λειτουργία του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας, που εξακολουθεί σήμερα, μετά από οκτώ χρόνια, να λειτουργεί όπως όταν ξεκίνησε.
Δεν έχει γίνει το παραμικρό για την αναμόρφωση και πρόοδο αυτού του πανεπιστήμιου.
Το χειρότερο όμως –κι αυτό είναι το ανησυχητικό για όλους μας και κυρίως για τους Στερεοελλαδίτες- είναι οι πληροφορίες που δυστυχώς δεν διαψεύδονται από επίσημα κυβερνητικά χείλι, που θέλουν την κατάργηση του πανεπιστημίου και τη μεταφορά των σχολών στο Βόλο, στην Αθήνα. Μας είναι αδιάφορο πού θα μεταφερθούν. Εμάς μας ενδιαφέρει αν έχει ληφθεί απόφαση να σταματήσει η λειτουργία του πανεπιστημίου.
Και σας ρωτώ σήμερα πάρα πολύ συγκεκριμένα και παρακαλώ πολύ να μου δώσετε συγκεκριμένες απαντήσεις, γιατί έτσι θα μπορέσουμε να ξέρουμε και τις περαιτέρω κινήσεις μας.
Ρωτώ λοιπόν: Υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός σήμερα για τα ήδη υπάρχοντα τμήματα; Έχετε προγραμματίσει και κάτι για το μέλλον; Δεν θα έλεγα «σήμερα», γιατί όλοι καταλαβαίνουμε τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας, για την οποία βέβαια ευθύνεστε εσείς και η Νέα Δημοκρατία, αλλά πληρώνουμε όλοι το τίμημα. Έχετε αποφασίσει να δημιουργηθούν κάποια καινούργια τμήματα; Για παράδειγμα ένα γεωπονικό τμήμα που θα ήταν πολύ καλό για την περιοχή ή ένα τμήμα μελέτης του Ελληνικού Πολιτισμού, που δεν υπάρχει πουθενά;
Επίσης, είναι στη βούληση του Υπουργείου σας το Πανεπιστήμιο της Στερεάς Ελλάδας να γίνει ένα αυτοδύναμο, αυτόνομο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα όπως όλα τα άλλα ελληνικά πανεπιστήμια;
Στη δευτερολογία μου θα προσθέσω και άλλες σκέψεις.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κ. Ουρανία Παπανδρέου Παπαδάκη.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης κ. Ιωάννης Πανάρετος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Απάντηση, όπως τη θέλει η κ. Παπαδάκη, ακριβής και ευθεία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει, όχι γιατί δεν θέλουμε να τη δώσουμε, αλλά γιατί βρισκόσαστε σε ένα στάδιο, στο οποίο μελετάμε τα στοιχεία που αφορούν όλα τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας και όχι μόνο το Πανεπιστήμιο της Στερεάς Ελλάδας.
Θα πρέπει να σας πω ότι βρισκόμαστε σε μία δύσκολη θέση, γιατί διαχρονικά –και δεν είναι θέμα ευθυνών, αλλά πολιτικής οι οποία εξηγείται- έγινε μια προσπάθεια επέκτασης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας με τη δημιουργία πανεπιστημίων και τμημάτων σε πάρα πολλές περιοχές, σε πόλεις και σε κωμοπόλεις.
Είναι φυσικό, λοιπόν, ότι τη στιγμή αυτή που η χώρα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και όπου οι προϋπολογισμοί περιορίζονται δραστικά, να υπάρχει ανησυχία -καταλαβαίνω και σέβομαι την ανησυχία που εκφράζετε- της τοπικής κοινωνίας για το μέλλον τμημάτων και ιδρυμάτων. Σας είπα και σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχει ληφθεί κάποια απόφαση.
Όμως, πρέπει να σας πω ότι υπάρχει πλέον μια ουσιαστική καταγραφή στοιχείων. Στη λογική που σας είπα προηγουμένως, ότι ως πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης κυρίως, αλλά και της επιστήμης, είχε επιλεγεί η δημιουργία τμημάτων. Να σας πω ότι για τα τελευταία δέκα χρόνια –αναφέρω τα τελευταία δέκα χρόνια, για να μη θεωρηθεί ότι θέλω να περιοριστώ σε μια περίοδο που αφορά τη μία κυβέρνηση ή την άλλη- ιδρύθηκαν στη χώρα σαράντα επτά νέα τμήματα ΤΕΙ και άλλα πενήντα δύο τμήματα πανεπιστημίων. Έγιναν χίλιοι διακόσιοι πέντε νέοι διορισμοί στα ΤΕΙ. Έγιναν δύο χιλιάδες εξακόσιοι πενήντα δύο διορισμοί στα πανεπιστήμια και δημιουργήθηκαν διακόσια ενενήντα εννιά νέα μεταπτυχιακά.
Όλα αυτά ή τα περισσότερα από αυτά τουλάχιστον όσον αφορά τα μεταπτυχιακά, γίνονται με τη χρηματοδότηση του κράτους, του Έλληνα φορολογούμενου. Δεν αντέχει η χώρα αυτή την εξάπλωση, αν θέλετε, αυτή τη μεγάλη «εξακτίνωση» πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Δεν μπορεί. Δεν έχει τη δυνατότητα.
Αυτήν τη στιγμή γνωρίζετε ότι τα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. διαμαρτύρονται για τις οικονομικές δυσκολίες που έχουν, διαμαρτύρονται γιατί δεν διορίζονται οι νέοι διδάσκοντες στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι. και προσπαθούμε αφ’ ενός μεν να επιλύσουμε τα προβλήματα που βλέπουμε κάθε μέρα και αφ’ ετέρου να δούμε γενικότερα το σχεδιασμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πρέπει να κάνουμε έναν επανασχεδιασμό. Δεν μπορεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση σε μία χώρα όπως η Ελλάδα να έχει αυτήν την εικόνα, να έχει τόσα πολλά ιδρύματα και το αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας να μην είναι ικανοποιητικό.
Στη δευτερολογία μου θα σας αναφέρω μερικά στοιχεία, για να γίνει αντιληπτό γιατί υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τι είναι εκείνο που μας προβληματίζει και πώς θα πορευτούμε στη συνέχεια.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει η κυρία Παπανδρέου για τη δευτερολογία της.
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς! Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο. Για μία ακόμη φορά δηλώνω την πλήρη απογοήτευσή μου, κύριε Υπουργέ, αλλά σίγουρα θα δηλώσουν την απογοήτευσή τους και όλοι οι κάτοικοι της Στερεάς Ελλάδος -που ανεξαρτήτως κομμάτων μας παρακολουθούν τώρα πάρα πολλοί- για την ασαφή και τυποποιημένη, τύπου καρμπόν απάντησή σας. Για το θέμα του πανεπιστημίου ασχολούμαι από τότε που έγινα Βουλευτής. Έτσι όπως μου απαντήσατε τον Οκτώβριο του 2010, το Γενάρη του 2011, έτσι μου απαντάτε και σήμερα. Εγώ ρωτώ το απλό: Πότε θα τελειώσει επιτέλους αυτός ο επαναπροσδιορισμός, το «θα ψαχτούμε, θα δούμε, θα κάνουμε»;
Η παιδεία, κύριε Υπουργέ, είναι η καθημερινότητά μας, είναι η μόρφωση των παιδιών μας, είναι το μέλλον του έθνους μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε δεκαοκτώ μήνες που έχετε αναλάβει εσείς. Δεν θα αναφερθώ στις προηγούμενες καταστάσεις, εν πάση περιπτώσει ας σταθούμε επιτέλους στο παρόν και στο μέλλον. Πότε θα δούμε αυτούς τους επαναπροσδιορισμούς;
Εσείς -και η κυρία Υπουργός όταν είχε έρθει στη Στερεά- προσπαθείτε να μας χρυσώνετε το χάπι. Λυπούμαι που το λέω, αλλά έτσι το εκλαμβάνω κι εγώ και όλοι οι πολίτες της Στερεάς, με γενικόλογες, θεσμικού τύπου αλλαγές, θεματικές, χωροταξικές και αναδιοργανώσεις. Ειλικρινά όλα τα περίεργα και ουτοπικά που θα μπορούσατε να μας πείτε, μας τα λέτε. Θα έλεγα ότι όλα αυτά που λέτε, κύριε Υπουργέ, ειλικρινά προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας, προσβάλλουν τη νοημοσύνη ενός λαού που θέλει να επενδύσει μόνο στη παιδεία και στην πνευματική ανάπτυξη του τόπου του.
Νομίζω ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα, κύριε Υπουργέ, να μην δίνει επιτέλους μία συγκεκριμένη λύση. Δέχομαι ότι τα πράγματα στη χώρα μας είναι όπως είναι και δεν χρειάζεται ούτε να τα επαναλαμβάνουμε ούτε να λέμε ποιοι είναι υπεύθυνοι. Από εκεί και πέρα, όμως, δεν υπάρχει ένας προγραμματισμός γι’ αυτήν τη χώρα;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Σας είπα, οι δύο σχολές που λειτουργούν είναι πρωτοποριακές. Δέχομαι αυτό το ακατάστατο του προγραμματισμού και σχολές και Τ.Ε.Ι. ανάλογα με τις κομματικές φιλίες του καθενός να κάνει ένα οποιοδήποτε τμήμα οπουδήποτε ήθελε, αλλά εδώ δεν μιλάμε για τέτοια κατάσταση, μιλάμε για μια περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδος, από τις μεγαλύτερες περιφέρειες της χώρας μας, με κεντρική θέση που απαιτεί ένα πανεπιστήμιο. Εδώ πλέον ούτε καν πρέπει να συζητείται η επέκταση, η ίδρυση και ο προγραμματισμός για το μέλλον αυτού του πανεπιστημίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώστε σας παρακαλώ.
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Με την απάντησή σας, κύριε Υπουργέ, μας αναγκάζετε να σκεφθούμε πλέον ότι εμείς, όλοι μαζί –σας λέω όχι κομματικά- θα διεκδικήσουμε για τη Στερεά αυτό που δικαιούμεθα. Θα διεκδικήσουμε ένα πανεπιστήμιο, γιατί το έχουμε υποχρέωση στα παιδιά μας.
Για να καταλάβετε πόσο έχει ριζώσει στην ψυχή του Στερεοελλαδίτη η μη κατάργηση βεβαίως τώρα αλλά και η επέκταση, που εδώ θα δεχόμασταν με έναν προγραμματισμό στο μέλλον, θα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής πάμπολλες κινητοποιήσεις τοπικών παραγόντων -και όχι μόνο- για να καταλάβετε ότι πλέον για μας είναι απόφαση η συνέχιση και η επέκταση του Πανεπιστημίου της Στερεάς Ελλάδας.
Ευχαριστώ.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Ουρανία Παπανδρέου-Παπαδάκη καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κ. Παπανδρέου.
Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά για να απαντήσετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Θα ήθελα να διαβεβαιώσω την κ. Παπανδρέου, ότι αντιλαμβάνομαι την ένταση των συναισθημάτων, αλλά πιστεύω ότι κι εσείς δέχεστε ότι τα προβλήματα στα οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, δεν έχουν σχέση μόνο με το Πανεπιστήμιο αυτό αλλά έχουν σχέση με πάρα πολλές μονάδες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Γι’ αυτό και δεν έκανα συγκεκριμένη αναφορά στο συγκεκριμένο Ίδρυμα. Έχουμε, όπως σας είπα, μια πολύ μεγάλη επέκταση και ακαδημαϊκά και εκπαιδευτικά, αν θέλετε, λάθος στον τρόπο λειτουργίας.
Θα σας πω ένα στοιχείο, για να δείτε πώς ο προβληματισμός που υπάρχει σήμερα -όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, οι οποίες δεν έχουν τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας- έχει διατυπωθεί στην πράξη.
Η Δανία είχε εικοσιπέντε πανεπιστήμια κι έκανε μία αναδιάρθρωση και οδηγήθηκε σε οκτώ πανεπιστήμια. Αν κοιτάξει κανείς τα στοιχεία από το 2003, που ξεκίνησε η αλλαγή στη Δανία, μέχρι σήμερα, βλέπει το πώς τα πανεπιστήμια της Δανίας έχουν ανέβει στις διεθνείς αξιολογήσεις. Δεν ξέρω αν είναι μόνο αυτός ο λόγος ή αν υπάρχουν και άλλοι λόγοι, αλλά η Δανία έχει παρουσιάσει τη μεγαλύτερη βελτίωση της θέσης των πανεπιστημίων της στις διεθνείς αξιολογήσεις από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Σας έλεγα προηγουμένως για τα προβλήματα που έχουμε και είναι γενικότερα δεν αφορούν μόνο το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο.
Επειδή ακριβώς υπήρχε αυτή η δυνατότητα -δεν προσάπτω εγώ κριτική, ούτε σε μένα κάνω κριτική και ξέρετε ότι υπάρχουν παράπονα για τις θέσεις των διδασκόντων- έχουμε σήμερα πανεπιστήμια τα οποία έχουν 80, 100, 150 προαιρετικά μαθήματα. Υπάρχει τμήμα πανεπιστημίου που έχει 224 προαιρετικά μαθήματα. Πώς θα καλυφθεί, λοιπόν, η ανάγκη αυτή; Μην ξεχνάτε -και αυτό έχει σημασία- ότι εδώ δεν μιλάμε για την ανάγκη της υποβοήθησης μιας περιοχής. Για όλα τα ιδρύματα, για όλη την εκπαίδευση, ο Έλληνας φορολογούμενος πληρώνει. Η δική μας υποχρέωση, επομένως, είναι να δούμε πώς αυτά τα χρήματα που διατίθενται από τον Έλληνα φορολογούμενο όλο και πιο δύσκολα, θα αξιολογούνται καλύτερα γι’ αυτό που είπατε κι εσείς, για τον κοινό στόχο που είναι η εκπαίδευση των παιδιών στην Ελλάδα.
Να σας πω δυο-τρία στοιχεία, όχι πολλά, για το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο και για τα Τμήματα. Ό,τι στοιχεία είπατε είναι σωστά. Να σας πω ότι αυτήν τη στιγμή έχει ένα αριθμό διδασκόντων, αν θυμάμαι καλά, γύρω στους δεκαεπτά μόνιμους διδάσκοντες, έχει περίπου τριάντα διδάσκοντες με σύμβαση, έχει διοικητικό προσωπικό και από το 2004, που ξεκίνησαν τα τμήματα να λειτουργούν, το ένα τμήμα έχει κατά μέσο όρο εξήντα εισακτέους φοιτητές.
Ξέρετε πόσοι αποφοίτησαν από το συγκεκριμένο Τμήμα Περιφερειακής Οικονομικής Ανάπτυξης το 2010; Προσέξτε, το 2004 ξεκινήσαμε να έχουμε εισακτέους, το 2010 πόσοι αποφοίτησαν από το συγκεκριμένο Τμήμα; Αποφοίτησαν επτά.
Ελάτε, λοιπόν, με οποιοδήποτε κριτήριο να αξιολογήσετε γι’ αυτήν όλη την επένδυση του κράτους σε διδακτικό προσωπικό, σε διοικητικό προσωπικό, σε κτήρια, σε υποδομές, ποια είναι η ανταπόκριση, όταν το τελικό αποτέλεσμα είναι επτά πτυχιούχοι; Είναι αυτό μία σωστή αξιοποίηση των χρημάτων του ελληνικού λαού; Και όταν το βλέπει κανείς αυτό το πράγμα, το αγνοεί ή προσπαθεί να δει μέσα στο γενικότερο σχεδιασμό, που σας είπα προηγουμένως, πώς το συνολικό ποσό που διατίθεται θα διατεθεί καλύτερα;
Είναι, λοιπόν, αυτό μέσα στα κριτήρια, μέσα στους προβληματισμούς που έχουμε στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και αν μου επιτρέπετε...
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Να μην την πληρώνουν οι φοιτητές όμως, κύριε Υπουργέ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Αυτός είναι και ο λόγος που μέχρι στιγμής δεν έχουμε ανακοινώσει το προς τα πού πηγαίνουμε, γιατί χρειάζεται να το τεκμηριώσουμε. Είναι πολύ πιο εύκολο πράγμα να ιδρύεις κάτι από το να σταματάς κάτι ή να μη βάζεις εισακτέους και χρειάζεται να τεκμηριώσουμε πολύ καλά όλη την εικόνα. Δεν είχε γίνει ποτέ τεκμηρίωση του τι γίνεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ζητάμε στοιχεία από τα πανεπιστήμια και δεν τα παίρνουμε.
Είναι δύσκολη η προσπάθεια, κυρία Παπανδρέου. Εγώ αισθάνομαι άσχημα που δεν σας απαντώ ευθέως, δεν το κάνω όμως γιατί δεν θέλω να σας απαντήσω, αλλά δεν είμαστε σε θέση ακόμα να το κάνουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Εμείς ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου