Ο Τομεάρχης Παιδείας της Νέας Δημοκρατίας
κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος σε συνέντευξη του σήμερα
Τρίτη 21 Ιουνίου 2011 στο ραδιόφωνο "ΒΗΜΑ f.m "
στην εκπομπή του Βασίλη Χιώτη τόνισε μεταξύ άλλων :
Για τις συζητήσεις Παπανδρέου-Σαμαρά και την επιδίωξη συναίνεσης:
Όχι μόνο πίστεψα για κάποιες ώρες ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τον κακό εαυτό μας, αλλά για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες έπιασα τον εαυτό μου να αισθάνεται αισιόδοξος για το μέλλον. Να πιστεύει ότι κάτι διαφορετικό μπορεί να γεννηθεί. Ότι τουλάχιστον, έστω και εξ ανάγκης, γινόμαστε Ευρώπη και αποκτούμε την κουλτούρα του διαλόγου μπροστά στα δύσκολα και σημαντικά. Ότι μπροστά στο γεγονός ότι η χώρα μας κρέμεται από μία κλωστή, θα προτάξουμε επιτέλους αυτά που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν. Αυτό το όνειρο, όμως, κράτησε έξι ώρες και για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό το χαμόγελο έσβησε απότομα και αυτό έγινε με αποκλειστική ευθύνη του πρωθυπουργού, ο οποίος έκανε εξαιρετικά επιπόλαιους χειρισμούς.
Για το ρόλο της Ν.Δ. σ' αυτήν την προσπάθεια εθνικής συνεννόησης:
Η ηγεσία της Ν.Δ. και η παράταξή μας έκανε ό,τι έπρεπε και ό,τι μπορούσε. Μην ξεχνάτε ότι εκείνη πρότεινε να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας, να βρεθεί δίπλα στο ΠΑΣΟΚ και από κοινού να πάνε στις Βρυξέλλες να διαπραγματευθούν το Μνημόνιο, να βελτιώσουν κάποιες πτυχές, οι οποίες ακόμη και σήμερα δεν βοηθούν την ανάπτυξη της χώρας.
Για το αν η Ν.Δ. ως κυβέρνηση προήγαγε ή όχι τη συνεννόηση:
Από τον πρώτο χρόνο, εμείς δεν λέγαμε όχι σε όλα. Υπήρχαν νομοσχέδια που τα στηρίξαμε και εκτός Βουλής, λέγαμε «προχωρήστε σε αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας», «δείτε από πού μπορείτε να εξοικονομήσετε 50 δις». Αυτά για τα οποία μας λοιδορούσαν και εκ των υστέρων έρχονται και λένε ότι είναι ο μονόδρομος για να επιτευχθεί στοιχειωδώς μια ισορροπία και να σταματήσουμε να αφαιμάζουμε συνεχώς το μισθωτό και τον συνταξιούχο. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε. Φαίνεται αυτό, αλλά δεν πρέπει να δικαιωνόμαστε εις βάρος του λαού και της χώρας. Εμείς λέμε τουλάχιστον να συνεννοηθούμε. Και γι' αυτό ακριβώς στις τρεις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις που έκανε ο κ. Σαμαράς με τον πρωθυπουργό συμφωνήσαμε. Δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό και ήμασταν έτοιμοι να προχωρήσουμε μπροστά. Κάναμε πίσω – και ορθώς – στις όποιες φιλοδοξίες. Αλλά δυστυχώς ο πρωθυπουργός έρχεται εκ των υστέρων και λέει «μετάνιωσα για τους Χ ή Ψ λόγους και κάνω πίσω». Αυτό κατά τη γνώμη μου έβλαψε σοβαρά και την κουλτούρα του διαλόγου και την πολιτική σταθερότητα, αλλά κυρίως την αξιοπιστία που μπορεί να έχει μια χώρα. Και αυτό φαίνεται από το πώς αντέδρασαν από εκείνη τη στιγμή και μετά οι αγορές.
Για τις αλλαγές στο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων:
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων. Ολοκλήρωσε μια διαδρομή και σαν θεσμός είναι κουρασμένος. Όχι όσον αφορά στην αξιοπιστία του, η οποία μέχρι φέτος ήταν δεδομένη και με όλες αυτές τις επιπόλαιες κινήσεις που έκανε το υπουργείο Παιδείας δυστυχώς δημιούργησε ρωγμές και στην αξιοπιστία του θεσμού. Εννοώ ότι αυτή τη στιγμή ο θεσμός των πανελλαδικών εξετάσεων ενισχύει την παπαγαλία, τη στείρα απομνημόνευση και δημιουργεί ένα τεράστιο άγχος στα παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό και να έχουν τις καλύτερες επιδόσεις, αλλά μόνο μία ευκαιρία. Αυτό το θεωρώ άδικο και αναχρονιστικό. Πρέπει να δούμε, λοιπόν, ποιο θα είναι το σύστημα με το οποίο τα παιδιά θα μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο. Ένα σύστημα που θα δίνει πολλές ευκαιρίες, θα προάγει την κριτική σκέψη και δεν θα έχει αυτό το πανελλαδικό άγχος, που δίνει την αίσθηση στα παιδιά ότι κρέμεται η ζωή τους από μία ευκαιρία και μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου